Lémbrome un día, aló en setembro 1997, que o mundo dou un tombo. Aquel día todo o que mirabas, deixábate aloulado, andaba o pobo todo alporizado, horrorizado, non se albiscaba mais que tristura no entorno. Tantas caras pasmadas, tantos ollos amulatados, tanto ensimesmamento nos trolebuses da rica Xenebra, tantos paseantes ollando o chan, até as autoridades mandaron esmirrar o famoso chorro por mor do velorio de Lady Di. Continuer la lecture de A traxedia de Moncho, O Fungueiriño
Archives mensuelles : mai 2014
« Trop peu et trop tard… »
Mes chères contrariennes, mes chers contrariens !
Houlalala, c’est le drame, le séisme, et disons-le stupeur et tremblement au sein de notre « crasse » politique qui ne s’attendait pas à un tel résultat du Front National. Continuer la lecture de « Trop peu et trop tard… »
Non todo o que brila son vacacións
Vacacións na Terriña, malditas vacacións, maldita memoria e maldito entendemento que che fai calar cando en realidade tes vontade de berrar alto e forte, tanto as alegrías como as penas que che van entrando cando te atopas no medio da terra que te viu nacer pero que o fai todo para que te vaias esquecendo. Difícil de entender, ¿non é? Continuer la lecture de Non todo o que brila son vacacións
Quoi qu’on en pense
Utopies d’accord, mais fascistes.
Je lis dans la Tribune de Genève que Mauro Poggia , qui intervenait en tant que membre du gouvernement cantonal, n’aimait pas le terme de “préférence cantonale” mais qu’il souhaiterait en imposer le principe aux employeurs privés. Continuer la lecture de Quoi qu’on en pense
A novela estragada
Coma a perruqueira de Arcade, eu tamén escribín un libriño unha vez e saíume moi chusquiño, unha novela desas que seguen os cánones editados polos que entenden de escribir novelas. Continuer la lecture de A novela estragada
O meu amigo Henkilö
Eu teño un amigo , un amigo de aqueles que non existen, non de aqueles que xa non existe pero de aqueles que nunca existiron. Chámase Henkilö .
En realidade, el nunca tivo amigos e eu nunca fun convidado para ser o seu amigo , para ser franco, eu non lle gusto nada. É completamente estúpido, o meu amigo. Continuer la lecture de O meu amigo Henkilö
Mon ami Henkilö
J’ai un ami, un ami de ceux qui n’existent pas, non pas de ceux qui n’existent plus mais bien de ceux qui n’ont jamais existé. Il se nomme Henkilö.
En réalité, lui, il n’a jamais eu des amis et il ne m’a jamais demandé d’être son ami, pour être tout à fait franc, il ne m’aime pas de tout. Il est complètement con, mon ami. Continuer la lecture de Mon ami Henkilö
OUI au salaire minimum … il faut qu’on avance un peu!
Aujourd’hui, comme souvent aux heures impossibles que me fixent mes obligations économico-sociales d’aller gagner ma croute et celle pour mes gosses, j’ai acheté un énorme pain au chocolat dans une sandwicherie bien connue de la place. Je surprends alors, tout à fait malgré moi, la fin de la discussion entre la vendeuse et la cliente qui se tenait obstinément entre moi et mon petit déjeuner. Continuer la lecture de OUI au salaire minimum … il faut qu’on avance un peu!
Sarito… ¡O retorno!
Friaxe no corazón
A temperatura rescaldase pouco a pouco camiño da primavera. Pero non me descubro e contínuo a vir cara o meu traballo envolto coma un bebé chino.
Hoxe atopeime con Sarito do Catuxo en Plainpalais. Continuer la lecture de Sarito… ¡O retorno!
¡Viva Marinaleda! ¡Carajo!
Un travail et zéro prêts hypothécaires pour tous les habitants du village communiste Marinaleda. Continuer la lecture de ¡Viva Marinaleda! ¡Carajo!