Nesta 3a entrega, seguimos a reflexión sobre o poder. De onde ven, a onde vai, quen o ten, quen o tivera …
Pero antes falamos tamén do cheiro das flores et do fume nas discotecas.
as referecias musicais:
Fluzo, Cheiras Funky
Os John Deere, entre fronteiras
Archives de catégorie : Non classé
Polo mundo abaixo
Te digo adiós y, acaso, te quiero todavía,
no puedo olvidarte, pero te digo adiós.
No sé si me quisiste, no sé si te quería,
o tal vez nos quisimos, demasiado, los dos.
Ese cariño nuestro apasionado y loco,
me lo metí en el alma, para quererte a ti.
No sé si te amé mucho, no sé si te amé poco,
pero sé que nunca volveré a amar así.
Te digo adiós y, acaso, con esta despedida
mis mejores sueños mueren dentro de mí.
Pero te digo adiós, para toda la vida
aunque toda la vida siga pensando en ti.
«José Ángel Buesa» Continuer la lecture de Polo mundo abaixo
Lipo o celta
Lipo naceu no Castro de Turnes, encravado no territorio dos célticos, entre as terras dos Brigantinos (actual Bergantiños) e as dos supertamarcos que dominaban o Val do Tambre. Continuer la lecture de Lipo o celta
O Tele-club
Mirando polo internet adiante, caín en unha vella noticia de «El Correo Gallego» de fai uns anos en que o Concello de Santa Comba destinaba partidas orzamentarias para diversas obras e, como sempre, boteille un ollo crítico, mesmo que non interesen a ninguén, non deixan de ser curiosas as decisión que toman os nosos edís elixidos democraticamente pola maioría de carrexados. Continuer la lecture de O Tele-club
A liña vermella da vida
«Aquel que percibe a súa propia vida e a dos outros sen sentido é fundamentalmente infeliz, xa que non ten motivos para vivir»
Albert Einstein Continuer la lecture de A liña vermella da vida
Historias de xénero
¡Tristes de las mozas
a quin trujo el Cielo
por casas ajenas
a servir a dueños,
que, entre mil, no salen
cuatro apenas buenos,
que los más son torpes
y de antojos feos!
(Miguel de Cervantes)
17/07/2008 Continuer la lecture de Historias de xénero
¡Mi amol!
Eduardo paseaba coa mirada espetada no infindo do mar coma se quixera ver mais alá do océano o que viron os antigos corsarios, os moitos que intentaron, e por veces até conseguiron, conquistar este cacho de terra. Terra afostigada polas ondas que, por veces, até chegan aló arriba ao centro galego e o goberno ten que evacuar a cidade para efectuar as angueiras de desbarro. Continuer la lecture de ¡Mi amol!
A novela estragada
Coma a perruqueira de Arcade, eu tamén escribín un libriño unha vez e saíume moi chusquiño, unha novela desas que seguen os cánones editados polos que entenden de escribir novelas. Continuer la lecture de A novela estragada
